2025 மே 29ஆம் தேதி, இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் ஒரு முக்கிய தீர்ப்பை வழங்கியது. விவாகரத்து பெற்ற, ஆனால் மறுமணம் செய்யாமல் தனியாக வாழும் மனைவிக்கு மாதந்தோறும் ரூ.50,000 ஜீவனாம்சம் வழங்க வேண்டும் என்றும், அந்த தொகை ஒவ்வொரு இரண்டு வருடங்களுக்கும் 5% வீதம் அதிகரிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் உத்தரவிட்டது. இந்த தீர்ப்பு, விவாகரத்துக்குப் பிந்தும் மனைவியின் வாழ்க்கைத் தரம் மற்றும் நிதி பாதுகாப்பு குறித்து நீதிமன்றங்கள் எடுக்கும் நியாயமான அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்துகிறது.
இந்த வழக்கின் பின்னணியில், 1997-ல் திருமணம் செய்து கொண்ட தம்பதிக்கு, 1998-ல் மகன் பிறந்தார். ஆனால், திருமண வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட மனத்துயரங்கள் காரணமாக 2008-ல் கணவர் விவாகரத்துக்கான வழக்கை தாக்கல் செய்தார். அதனைத் தொடர்ந்து, மனைவியும் தன்னை மற்றும் தனது மைனர் மகனை பராமரிக்க இடைக்கால ஜீவனாம்சம் கோரி வழக்குத் தொடர்ந்தார். இந்த வழக்கு பல ஆண்டுகள் நீதிமன்றங்களில் நிலுவையில் இருந்தது. ஆரம்பத்தில் மனைவிக்கு மாதம் ரூ.8,000, பின்னர் ரூ.15,000, அதன் பிறகு ரூ.20,000 என ஜீவனாம்சத் தொகை பலமுறை மாறியுள்ள நிலையில், இறுதியாக உச்ச நீதிமன்றம் அதை ரூ.50,000 ஆக நிர்ணயித்துள்ளது.
மனைவியின் வழக்கறிஞர்கள் கூறியபடி, முன்னாள் கணவர் தற்போது மாதம் ரூ.4 லட்சம் வருமானம் பெறுகிறார். ஆகையால், முன்னாள் மனைவிக்கு மாதம் ரூ.20,000 வழங்கப்படுவது உரிய பராமரிப்பாக இருக்க முடியாது. இதன் அடிப்படையில், மனைவி திருமணத்தின் போது அனுபவித்த வாழ்க்கைத் தரத்தை தொடர்ந்து பெறவேண்டிய உரிமை கொண்டவர் என நீதிமன்றம் தெரிவித்தது. மேலும், பணவீக்கத்தையும் வாழ்க்கைச் செலவுகளையும் கருத்தில் கொண்டு, மாதம் ரூ.50,000 என்பது நியாயமானதாகும் என்றும் தீர்மானிக்கப்பட்டது.
மகனின் விஷயத்தில், அவர் தற்போது 26 வயதுடையவர் என்பதால், அவருக்காக தொடர்ந்த நிதி உதவி தேவையில்லை என நீதிமன்றம் கூறியது. இருப்பினும், அவருடைய வாரிசுரிமை பாதிக்கப்படாது என்றும், மூதாதையர் சொத்துகள் அல்லது பிற சொத்துகளில் சட்டப்படி உரிமை தொடரலாம் என்றும் தெளிவுபடுத்தப்பட்டது.
இவ்வழக்கில், கணவர் தனது தற்போதைய நிகர வருமானம் ரூ.1.64 லட்சம் மட்டுமே என்றும், தனது குடும்ப செலவுகள் மற்றும் வயதான பெற்றோர்களைப் பராமரிக்கும் பொறுப்பும் உள்ளதாகவும் கூறினார். ஆனால் நீதிமன்றம், அவரது கடந்த கால வருமானங்களை மற்றும் தொழில்முறை பின்னணியையும் (ஊதியம் ரூ.21 லட்சம் வரை சென்றிருக்கிறது) அடிப்படையாகக் கொண்டு, அவரது உண்மையான நிதி திறனை மதிப்பீடு செய்தது. மேலும், தனது வருமானத்தைக் குறைத்து காட்டி பராமரிப்பு பொறுப்புகளைத் தவிர்க்கும் யுக்திகளை நீதிமன்றம் ஏற்க முடியாது என்றும் இந்த தீர்ப்பு சுட்டிக்காட்டுகிறது.
இந்த தீர்ப்பு, விவாகரத்துக்குப் பிறகு மனைவிகள் அனுபவிக்கும் நிதி சிக்கல்களை முறையாக கையாளும் வழிகாட்டியாக இருக்கிறது. பல்வேறு சட்ட நிபுணர்கள் இந்த தீர்ப்பை வரவேற்றுள்ளனர். இது, பெண்கள் தங்களின் அடிப்படை வாழ்வாதார தேவைகளை நியாயமாக பெறுவதற்கான உரிமையை வலியுறுத்துகிறது. பராமரிப்பு என்பது ஒரு இரக்கச் செயல் அல்ல, அது ஒரு சட்டப்பூர்வமான உரிமை என்பதை இந்த தீர்ப்பு மீண்டும் வலியுறுத்துகிறது.
