சிந்தூர் நடவடிக்கைக்குப் பிறகு அனைத்துக் கட்சி நாடாளுமன்றக் குழுக்கள் 25க்கும் மேற்பட்ட உலகத் தலைநகரங்களுக்குப் புறப்படும் நிலையில் , மோடி அரசாங்கத்தின் நோக்கம் தெளிவாக உள்ளது: மதச்சார்பற்ற நாடாக ஐக்கிய முன்னணியை முன்வைப்பது, எல்லை தாண்டிய பயங்கரவாதத்தில் பாகிஸ்தானின் பங்கை அம்பலப்படுத்துவது மற்றும் சர்வதேசக் கதையை வடிவமைப்பது. ஆனால் அதிகாரப்பூர்வ பேச்சுப் புள்ளிகளுக்கு அப்பால், இந்திய நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சில கூர்மையான மற்றும் சங்கடமான கேள்விகளை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருக்கும். இவை வெறும் ஒத்திகை பார்க்கப்பட்ட பதில்களை விட அதிகமாகக் கோரும்.
வெளிநாட்டுத் தலைநகரங்கள் இந்தியாவை அதன் ஆதாரங்களை வழங்குவதற்கான விருப்பம், ஜனநாயக செயல்முறைகளுக்கு அதன் மரியாதை, ராஜதந்திரக் கொள்கைகளில் அதன் தெளிவு மற்றும் உள்நாட்டு மற்றும் வெளியுறவுக் கொள்கைகளில் அதன் நிலைத்தன்மை ஆகியவற்றைக் கொண்டு மதிப்பிடும்.
இந்திய எம்.பி.க்கள் பதிலளிக்கத் தயாராக இருக்க வேண்டிய ஐந்து கேள்விகள் இங்கே, மேலும் ஏய்ப்பு அவர்களுக்கு ஏன் ஒரு விருப்பமாக இருக்கக்கூடாது என்பதும் இங்கே.
1. பஹல்காம் தாக்குதல் தொடர்பான இந்தியாவின் ஆதாரம் எங்கே?
உலகளாவிய பார்வையாளர்கள் குறிப்பிட்ட தகவல்களை விரும்புவார்கள்: பஹல்காமில் தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் யார்? பாகிஸ்தானுடனான அவர்களின் தொடர்புகளுக்கு இந்தியாவிடம் என்ன ஆதாரம் உள்ளது? ஆபரேஷன் சிந்தூரின் உண்மையான நோக்கம் மற்றும் விளைவு என்ன?
பாகிஸ்தான் மற்றும் பாகிஸ்தான் காஷ்மீரில் பயங்கரவாத உள்கட்டமைப்பைத் தாக்கியதாக அரசாங்கம் கூறினாலும், வெளிநாட்டு அரசாங்கங்களும் ஊடகங்களும் பயங்கரவாதத் தாக்குதல் குறித்த சரிபார்க்கக்கூடிய ஆதாரங்களுக்காக, இடைமறிக்கப்பட்ட தகவல் தொடர்புகள் அல்லது கைது செய்யப்பட்ட போராளிகளுக்காக அழுத்தம் கொடுக்கும். தெற்காசியாவில் உலகம் பல முரண்பாடான கூற்றுக்களைக் கண்டிருக்கிறது. சர்வதேச ஆதரவை விரும்பினால், எம்.பி.க்கள் வெறும் சொல்லாட்சியுடன் மட்டுமல்லாமல், உண்மைகளுடன் தயாராக இருக்க வேண்டும். 2000 ஆம் ஆண்டு நாடாளுமன்றத் தாக்குதலுக்குப் பிறகு இந்தியாவின் ராஜதந்திர நடவடிக்கைகள் மற்றும் 2008 மும்பைக்குப் பிறகு வெளியிடப்பட்ட ஆவணம், ஒரு மாதிரியை வழங்குகின்றன.
2. வீழ்த்தப்பட்ட விமானங்கள் உட்பட இந்தியாவின் இராணுவ இழப்புகளுக்கு தெளிவான கணக்கு ஏன் இல்லை?
போர் என்ற மூடுபனி குழப்பத்தை உருவாக்குகிறது, சமீபத்திய மோதல்களும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல. ரஃபேல் போர் விமானங்கள் உட்பட இந்திய போர் விமானங்களை சுட்டு வீழ்த்தியதாக பாகிஸ்தான் கூறியது, அதே நேரத்தில் இந்தியா மௌனம் காத்து விவரங்களை வழங்க மறுத்துவிட்டது. இராணுவ செய்தித் தொடர்பாளர்கள் ஒரு விளக்கக் குறிப்பில் செயல்பாட்டு இழப்புகளை விட மூலோபாய நோக்கங்களில் கவனம் செலுத்துவதன் மூலம் கேள்வியைத் திசைதிருப்பினர். இந்த தெளிவின்மை இந்தியாவின் நம்பகத்தன்மையை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது. எம்.பி.க்கள் வெளிநாட்டு தலைநகரங்களுக்குச் செல்லும்போது, அவர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கப்படும்: முதல் இரவில் வானத்தில் உண்மையில் என்ன நடந்தது? இந்தியா எந்த விமானத்தையும், குறிப்பாக அதன் மிக நவீன போர் விமானத்தை இழந்ததா? பாகிஸ்தான் ஏவுகணைகள் மற்றும் ட்ரோன் தாக்குதல்களில் இந்திய இராணுவ தளங்களுக்கு எவ்வளவு இழப்பு ஏற்பட்டது? இராணுவ இழப்புகள் அல்லது செயல்பாட்டு விளைவுகள் குறித்து தெளிவான கணக்கு ஏன் இல்லை? ஏவுகணைத் தாக்குதலால் குறிவைக்கத் தேர்ந்தெடுத்த தளத்துடன் அணுசக்தி தொடர்பு இருப்பதை இந்தியா அறிந்திருந்ததா? உலகம் வெளிப்படைத்தன்மையை எதிர்பார்க்கிறது, மேலும் எம்.பி.க்கள் இந்தக் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கவில்லை என்றால், அவை ஊகங்களைத் தூண்டிவிட்டு, நிகழ்வுகளின் இந்திய பதிப்பில் நம்பிக்கையை சிதைக்கும்.
3. உள்நாட்டில் வெளிப்படைத்தன்மை இல்லாதது ஏன், வெளிநாட்டில் விளக்கங்கள் மட்டும்தான்?
எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் மற்றும் சிவில் சமூகத்தினரின் முக்கிய விமர்சனம் மோடி அரசாங்கத்தின் ஒளிவுமறைவின்மை ஆகும். இந்திய நாடாளுமன்றத்தையும் பொதுமக்களையும் இருளில் வைத்திருக்கும் அதே வேளையில், ஆபரேஷன் சிந்தூர் குறித்து வெளிநாட்டு அரசாங்கங்களுக்கு விளக்கமளித்ததற்காக சிபிஐ பொதுச் செயலாளர் டி ராஜா அரசாங்கத்தை கடுமையாக சாடியுள்ளார். நாடாளுமன்றத்தின் சிறப்புக் கூட்டத்தொடர் எதுவும் கூட்டப்படவில்லை, மேலும் பிரதிநிதிகளின் ஆணை குறித்து அரசியல் கட்சிகளிடம் ஆலோசிக்கப்படவில்லை. அப்படியானால், மோடி அரசாங்கம் ஏன் அதன் சொந்த குடிமக்களை விட வெளிநாட்டு சக்திகளுடன் அதிக எதிர்பார்ப்புடன் உள்ளது? வெளிநாடுகளில் உள்ள எம்.பி.க்கள் இந்த இரட்டைத் தரத்தால் சவால் செய்யப்படுவார்கள், குறிப்பாக ஜனநாயக பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மையை மதிக்கும் நாடுகளால்.
4. போர் நிறுத்தம் பற்றிய உண்மை என்ன? இந்தியா ஏற்றுக்கொண்ட அமெரிக்காவின் பங்கு ஏதேனும் இருந்ததா?
இந்தியாவிற்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான போர் நிறுத்த ஒப்பந்தம் குழப்பத்தில் மூழ்கியுள்ளது. அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப், போர் நிறுத்தத்திற்கு மத்தியஸ்தம் செய்ததாக உரிமை கோரினார், அதே நேரத்தில் வெளியுறவு செயலாளர் விக்ரம் மிஸ்ரி, அமெரிக்காவின் ஈடுபாட்டை திட்டவட்டமாக மறுத்துள்ளார் – அதிகாரப்பூர்வமாக இல்லாவிட்டாலும் – போர் நிறுத்தம் கண்டிப்பாக இருதரப்பு என்று வலியுறுத்துகிறார். இருப்பினும், மோடி அரசாங்கம் டிரம்பின் கூற்றுக்களை பகிரங்கமாகவும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றியும் மறுக்கவில்லை, இது ஊகங்களைத் தூண்டுகிறது. வெளிநாட்டு உரையாசிரியர்கள் கேட்பார்கள்: இந்தியா அதன் நீண்டகால கொள்கையை மீறி மூன்றாம் தரப்பு மத்தியஸ்தத்தை ஏற்றுக்கொண்டதா? தெளிவின்மை ஏன்? இந்தியாவின் இராஜதந்திரக் கொள்கைகள் மாறிவிட்டனவா, அல்லது அரசாங்கம் ஒரு சக்திவாய்ந்த கூட்டாளியின் கதையை எதிர்கொள்ள விரும்பவில்லையா என்பதை தெளிவுபடுத்துமாறு எம்.பி.க்கள் கேட்கப்படுவார்கள்.
5. மோடியின் புதிய பயங்கரவாத எதிர்ப்பு கோட்பாடு நம்பகமானதா மற்றும் பொறுப்புள்ள ஜனநாயகமாக இருப்பதற்கு இசைவானதா?
பயங்கரவாதத்திற்கு பூஜ்ஜிய சகிப்புத்தன்மை மற்றும் பயங்கரவாதிகளுக்கும் அவர்களின் ஆதரவாளர்களுக்கும் இடையில் வேறுபாடு இல்லாத ஒரு கோட்பாட்டை பிரதமர் மோடி கோடிட்டுக் காட்டியுள்ளார். ஆனால் விமர்சகர்கள் முரண்பாடுகளை சுட்டிக்காட்டலாம்: நெருக்கடியின் போது எல்லைப் பகுதிகளிலிருந்து பொதுமக்கள் ஏன் வெளியேற்றப்படவில்லை? சமூக ஊடகப் பதிவின் காரணமாக அசோகா பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் கைது செய்யப்பட்டதைப் போன்ற கருத்து வேறுபாடுகள் உள்நாட்டில் ஏன் அடக்கப்படுகின்றன? எம்.பி.க்களிடம் கேட்கப்படும்: இந்தியா ஏன் போர் நிறுத்தத்தை ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கிறது? நாடு என்றென்றும் போரில் ஈடுபடப் போகிறதா? கொடிய அணு ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துவதற்கான அச்சுறுத்தல் சாதாரணமானதா? இந்தியாவின் பயங்கரவாத எதிர்ப்புக் கொள்கை உண்மையான பாதுகாப்பைப் பற்றியதா, அல்லது அது உள்நாட்டு அரசியல் ஆதாயத்திற்கான ஒரு கருவியா? மேலும், உள்நாட்டில் ஜனநாயக விதிமுறைகளையும் வெளிப்படைத்தன்மையையும் நிலைநிறுத்தாவிட்டால் இந்தியா உலகளாவிய ஒற்றுமையை எதிர்பார்க்க முடியுமா?
நாடாளுமன்ற பிரதிநிதிகள் குழுக்கள் இதுபோன்ற கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்க முடியாவிட்டால், அவர்கள் ஊக்குவிக்க அனுப்பப்படும் கதையின் அடிப்படையையே அவர்கள் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் அபாயம் உள்ளது. உடனடி தகவல் மற்றும் உலகளாவிய ஆய்வு யுகத்தில், ஒளிபுகாநிலைக்கு இடமில்லை. உலகம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது – மேலும் அது திட்டவட்டமான பதில்களை எதிர்பார்க்கிறது.
