இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையிலான சமீபத்திய வான்வழி மோதலில், இந்தியா குறிப்பிடத்தக்க எண்ணிக்கையிலான போர் விமானங்களை இழந்தது என்பதை பாதுகாப்புப் படைகளின் தலைமைத் தளபதி ஜெனரல் அனில் சவுகான் வெளிப்படையாக ஒப்புக்கொண்டார். இந்த அதிர்ச்சியூட்டும் வாக்குமூலம், நாடாளுமன்றத்திலோ அல்லது பாதுகாப்பு அமைச்சகத்தின் அதிகாரப்பூர்வ செய்தியாளர் மாநாட்டிலோ இல்லாமல், சிங்கப்பூரில் நடைபெற்ற பாதுகாப்பு மாநாட்டின் ஓரத்தில், ஒரு வெளிநாட்டு பத்திரிகையாளரிடம் ஹோட்டல் லாபியில் அளிக்கப்பட்டது என்பது கவலையை ஏற்படுத்துகிறது.
இந்திய விமானப்படையின் (IAF) பங்களிப்புகள் குறித்து பேசும் போதே, சவுகான் கூறியது போல, ஆரம்பத்திலேயே நிகழ்ந்த சில தந்திரோபாய தவறுகள் காரணமாக IAF தனது முழு பலத்தையும் களத்தில் பயன்படுத்த முடியவில்லை. ஆனால், அந்த தவறுகளை சரிசெய்த பின்பு, இரு நாட்களுக்குள் விமானப்படை மீண்டும் செயல்படுத்தப்பட்டதாகவும், பாகிஸ்தானுக்குள் உள்ள தூர இலக்குகளை IAF மிகச் சிறந்த முறையில் தாக்கியதாகவும் அவர் விளக்கினார். பின்னர், மே 7, 8 மற்றும் 10 ஆகிய தேதிகளில் அதிக எண்ணிக்கையிலான விமானங்கள் பாகிஸ்தான் விமான தளங்களைத் தாக்கியதாக அவர் மேலும் கூறினார்.
மோடியின் புதிய கோட்பாட்டின் விளைவுகள்
பிரதமர் நரேந்திர மோடி முன்வைத்துள்ள “பயங்கரவாதத்தை வளர்க்கும் அரசாங்கத்திற்கும் பயங்கரவாதிகளுக்கும் இடையே வேறுபாடு செய்யமாட்டோம்” என்ற புதிய கோட்பாடு பல்வேறு சிக்கல்களை உருவாக்குகிறது. இந்தக் கோட்பாடு, எதிரிகளிடையே பதிலடி நடவடிக்கைகளை தூண்டக்கூடிய அபாயங்களை அதிகரிக்கிறது. மேலும், இதனை நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக இந்தியா எதிர்கொள்ள வேண்டிய பொருளாதாரச் செலவுகள் மற்றும் இராணுவ ரீதியான ஆபத்துகள் நாளுக்கு நாள் அதிகரிக்கின்றன. இந்த வளர்ச்சிகளைப் பொறுத்தவரை, அரசு மக்களுக்கு நேர்மையாகவும் தெளிவாகவும் விளக்க வேண்டும் என்பது மிக அவசியமாகிறது.
IAF இழப்புகள்: மறைக்கப்படும் உண்மைகள்
இந்திய விமானப்படை (IAF) இழந்த விமானங்களின் எண்ணிக்கை, அரசு மற்றும் ஊடகங்களில் திறந்த முறையில் விவாதிக்கப்படவில்லை. மே 11 அன்று நடந்த ஒரு அதிகாரப்பூர்வ விமானப் போக்குவரத்து மாநாட்டில், ஏர் மார்ஷல் அவதேஷ் குமார் பாரதி “இழப்புகள் என்பது போரின் ஒரு பகுதியாகும்” என்று கூறியிருந்தார். இது முதல் முறையாக அரசின் தரப்பில் விமான இழப்புகள் ஏற்கப்பட்டு, ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட ஒரு முக்கியமான தருணமாகும்.
ஆரம்பமான விமான இழப்புகளுக்குப் பிறகு, இந்திய விமானப்படை (IAF) தற்காலிகமாக தன் நடவடிக்கைகளை குறைத்தது. இது பாதுகாப்பு தளபதி சவுகானின் பரிந்துரையின் அடிப்படையிலானதாக இருக்கலாம். இந்த நடவடிக்கை, பாகிஸ்தானால் பயன்படுத்தப்பட்ட சீனாவில் தயாரிக்கப்பட்ட PL-15E நீண்ட தூர ஏவுகணைகளைத் தவிர்க்கும் முயற்சி என்பதாக கூறப்படுகிறது. இந்த ஏவுகணைகள் மிக நீண்ட தூரங்களை சென்றடையக்கூடியவை, மேலும் இந்திய விமானங்களை ஆபத்துக்கு உள்ளாக்கக்கூடியவை.
போரின் யதார்த்தங்கள் மற்றும் பழைய பாடங்கள்
போர் என்பது ஒரு வீடியோ கேம் அல்ல; அது உண்மையான இழப்புகளையும், தவறுகளிலும் இருந்து கற்றலையும் கொண்டது. இது மிகுந்த விலை செலுத்தும் செயலாகும். இந்திய ஆயுதப்படைகள் இதை நன்கு புரிந்துகொண்டுள்ளன. ரஷ்யா மற்றும் உக்ரைன் போர்களை எடுத்துக்காட்டாகக் கூறலாம். “எதிரியுடனான முதல் தொடர்பை எந்தத் திட்டமும் தக்கவைக்காது” என்பது ஒரு பழமொழி. இந்த மோதலின் பாதி வரை இந்தியா தனது விமானப் பலத்தை முழுமையாக பயன்படுத்தவில்லை என்றால், அந்த தவறான திட்டமிடல், விமான இழப்புகளைவிட பெரிய பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தியிருக்கலாம்.
இந்நிலையில், இந்திய ஊடகங்களில் சில தவறான தகவல்கள் பரவின. கராச்சி துறைமுகம் அழிக்கப்பட்டுவிட்டதாகவும், ஒரு பாகிஸ்தான் விமானி இந்தியக் காவலில் இருப்பதாகவும் செய்திகளுக்கு ஆதாரம் இல்லாத நிலையில் பரவியது. இது நாட்டு மக்களுக்கு தவறான நம்பிக்கையையும், சர்வதேச சமூகத்தில் நம்பிக்கைக்குறைவையும் ஏற்படுத்தியது.
மீண்டும் உருவாகும் பாதுகாப்பு சிக்கல்கள்
இந்திய விமானப்படை, CDS சவுகான் கூறியது போல, பாகிஸ்தான் விமான நிலையங்களை துல்லியமாக தாக்கியது. பாகிஸ்தான் அவற்றை பாதுகாக்க முடியவில்லை என்பது முக்கியமான குறிப்பு. இதில் பயன்படுத்தப்பட்ட என்கின்ற ஏவுகணைகள் — இந்தியா-ரஷ்யா பிரம்மோஸ், பிரெஞ்சு SCALP மற்றும் இஸ்ரேலிய ராம்பேஜ் ஆகியவை — PL-15E ஏவுகணைகளை விட நீண்ட வரம்பைக் கொண்டவை. எனினும், இந்தியா எதிர்கொள்ளும் இந்த புதிய வான்வழி அச்சுறுத்தலுக்கு முழுமையான தீர்வுகள் உள்ளதா என்பது இன்னும் தெளிவாகவில்லை.
பிப்ரவரி 27, 2019 அன்று, பாலகோட் தாக்குதலுக்குப் பிறகு PAF F-16 விமானங்கள் AIM-120C AMRAAM ஏவுகணைகளை பயன்படுத்தி IAF Su-30MKI களைக் குறிவைத்தது. அந்த நேரத்தில், சுகோயி விமானங்கள் தற்காப்பு நடவடிக்கையாக பின் வாங்கியன. அதன் விமானிகள் “AMRAAM Dodger” என்ற பட்டத்தைப் பெற்றனர். ஆனால், இவ்வாறு திட்டமிடல் தவறுவதற்கான காரணங்களை நிர்வாகம் இன்னும் தெளிவாக விளக்கவில்லை. இப்போது அதே நிலை மீண்டும் ஏற்பட்டிருப்பது கவலைக்குரியது.
தகவல் மேலாண்மையில் மோடி அரசின் பிழைகள்
இந்திய அரசு, குறிப்பாக மோடி தலைமையிலான நிர்வாகம், தகவல் போரை தவறாக கையாள்ந்தது என்பது மிகவும் தெளிவாகத் தெரிகிறது. இந்திய ஆயுதப் படைகள், போரின் நடுவிலும், உண்மைகளை ஒப்புக்கொள்ள தயங்காமல் செயல்பட்டிருக்கின்றன. ஆனால், அரசின் தகவல் மேலாண்மை இதற்கு மாறானது.
IAF இழப்புகள் குறித்த தெளிவில்லாத நிலை, பாகிஸ்தானின் “ஆறு இந்திய போர் விமானங்களை வீழ்த்தினோம்” என்ற வாக்குறுதியை உலக அளவில் நம்பச்செய்தது. இதனால், இந்தியா பயங்கரவாத தாக்குதலுக்குள்ளான உண்மையான பாதிப்புக்கு சர்வதேச அளவில் குறைவான அனுதாபம் கிடைத்தது.
போர் முடிந்தவுடன் உண்மைகளை நேர்மையாக வெளிப்படுத்தியிருக்கப்பட்டால், இது ஒரு நம்பிக்கை அழிவை தவிர்த்திருக்கமுடிந்தது. ஆனால், “ஆபரேஷன் சிந்தூர்” முடிந்ததாக அறிவிக்காமல் “இடைநிறுத்தம்” என்ற வார்த்தையை உபயோகித்தது, பிரதமரின் அரசியல் பிம்பத்தையும் தேர்தல் நலன்களையும் பாதுகாப்பதற்காக மேற்கொள்ளப்பட்ட நடவடிக்கை எனவே தெரிகிறது.
இரண்டு முக்கியமான கேள்விகள்
- பாகிஸ்தானின் வான்வழித் தாக்குதல்களுக்கு இந்தியா ஏன் தயாராக இல்லாமல் இருந்தது?
இந்தியா பயங்கரவாத இலக்குகளை மட்டுமே தாக்கும் என்ற புரிதல், பாகிஸ்தானை பதிலடி கொடுக்க வேண்டியதில்லை என்ற தவறான நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தியிருக்கலாம். 2019-ல் பாகிஸ்தான், இந்திய இராணுவ இலக்குகளை வான்வழியில் தாக்குவோம் என ஏற்கனவே அறிவித்திருந்தது. - மோடியின் புதிய பாதுகாப்புக் கோட்பாடு பயனுள்ளதா அல்லது அபாயகரமா?
இந்தக் கோட்பாடு, பாகிஸ்தானுடனான நேரடி மோதல்களின் சாத்தியக்கூறுகளை அதிகரிக்கிறது. மேலும்,
