சென்னை உயர் நீதிமன்றம் எடுத்துள்ள இந்த தீர்ப்பு, மத்திய அரசு கல்விக்காக மாநிலங்களுக்கு வழங்க வேண்டிய நிதியை தேசிய கல்விக் கொள்கை (NEP 2020) உடன் கட்டாயமாக இணைக்க வேண்டியதில்லை என்று உறுதிப்படுத்தியுள்ளது. இது தமிழக அரசின் குரலாக மட்டுமல்ல, நியாயத்தின் குரலாகவும் ஒலிக்கிறது. குறிப்பாக 2009 ஆம் ஆண்டில் இயற்றப்பட்ட Right to Education Act (RTE) இன் கீழ், 6–14 வயதுக்குள் உள்ள மாணவர்களுக்கு கட்டணமில்லா, கட்டாயமான கல்வியை வழங்குவது அரசின் கடமையாகும். இந்த சட்டத்துக்கேற்ப, தனியார் பள்ளிகளில் சேர்க்கப்படும் மாணவர்களுக்காக மாநில அரசு செலவழிக்க வேண்டிய தொகையை மத்திய அரசு 60% அளவில் நிதியளிக்க வேண்டும். ஆனால் 2021ம் ஆண்டு முதல் இந்த நிதி தமிழகத்துக்கு விடுவிக்கப்படவில்லை என்பது அரசியல்பூர்வமாக மிகுந்த கவலைக்குரிய விடயமாக இருக்கிறது.
இந்த நிலையை எதிர்த்து தமிழக அரசு வழக்கு தொடர, அதன் பின்னணியில் மூன்று முக்கிய அம்சங்களை கவனிக்க வேண்டும். முதலாவது, மத்திய அரசு – “தமாஷா” எனும் அரசியல் செயற்கைக்குழுவாக, எந்த மாநிலம் NEP-ஐ செயல்படுத்தவில்லை என்றால் அதற்கேற்ப தண்டனை அளிக்கக்கூடிய வகையில் திட்ட நிதியை நிறுத்துகிறது. இது, கல்வியின் அடிப்படை உரிமை என்ற உரையை அரசியல் சாயலில் சிதைக்கும் செயல். தமிழக அரசு NEP 2020 ஐ ஏற்க மறுத்ததற்காக, RTE-க்கு உரிய நிதியையே இழுக்க மத்திய அரசு முயற்சித்தது என்பது நீதிமன்றத்திலும், நீதியின் அடிப்படையிலும் ஏற்க முடியாதது.
நீதிபதிகள் ஜி.ஆர். சுவாமிநாதன் மற்றும் வி. லட்சுமிநாராயணன் ஆகியோர் தெரிவித்ததுபோல், RTE மற்றும் சமக்ர சிக்ஷா திட்டங்கள் இரண்டும் ஒரே சட்டத்தின்கீழ் அல்ல. NEP என்பது ஒரு கொள்கைமட்டும் தான்; அதனை செயல்படுத்த மாநிலத்துக்குத் தெரிவு இருக்கிறது. ஆனால் RTE என்பது சட்டப்பூர்வமான, அரசியலமைப்பால் உறுதி செய்யப்பட்ட உரிமை. எனவே NEP ஐ ஏற்காததற்காக RTE நிதியை பிடித்துவைத்தது கடுமையான சட்ட மீறலாகவே இருக்கிறது. இது கல்வியையும் அரசியலாக்கும் மோடியின் அரசாணைபோன்ற அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்துகிறது.
மத்திய அரசு செய்த தவறு இது மட்டுமல்ல. 2021 முதல் எந்தவொரு விளக்கமுமின்றி – தமிழகத்திற்கு அத்தியாவசியமான திட்ட நிதிகளை நேரடியாக அல்லது மறைமுகமாக நிறுத்திவைத்துள்ளது. இது போலவே, மத்திய நிதி ஒதுக்கீடு குறித்து பல மாநிலங்களும், குறிப்பாக அரசியல் எதிர்ப்புகளைத் தெரிவிக்கும் மாநிலங்கள் (தமிழகம், கேரளம், மேற்கு வங்காளம்) தொடர்ச்சியாக விரிசல் மற்றும் வேறுபாடு அனுபவித்து வருகின்றன.
இது தொடர்பாக கடந்த வருடங்களிலேயே பல முறை திருச்சி, மதுரை, கோயம்புத்தூர் ஆகிய பகுதிகளில் உள்ள RTE மாணவர்கள் சேர்க்கை பெறுவதற்கான தடைகளை எதிர்கொண்டனர். “சமக்ர சிக்ஷா அபியான்” திட்டத்தில் இருந்து கடைபிடிக்க வேண்டிய நிதிகள் மத்திய அரசின் மந்தமான அணுகுமுறையால் நிறுத்தப்பட்டுள்ளன என்பது மாநில கல்வித் துறை அறிக்கைகளிலும், சமூக ஆர்வலர்களின் கண்டனங்களிலும் வெளிப்பட்டுள்ளது.
இந்த தீர்ப்புடன் சேர்த்து பார்க்கவேண்டிய மற்றொரு செய்தி — கடந்த மாதம் வெளியானது. சென்னை உயர்நீதிமன்றம் LGBTQ+ நபர்களுக்கான கொள்கையை தாமதமாக வெளியிட்ட தமிழக அரசை கடுமையாக கேள்வி எழுப்பியது. ஆனால் அதே நீதிமன்றமே இப்போது, மாநிலத்தின் கல்விக்குரிய உரிமைகளை வலியுறுத்தி மத்திய அரசையே முற்றிலும் விசாரணைக்கு உட்படுத்தியுள்ளது என்பது — இந்த நீதிமன்றத்தின் பாதை நியாயத்திற்கு செல்லும் பாதையாகவே உள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது.
இந்த பரபரப்பான நிலைமையில், தமிழக அரசு உச்ச நீதிமன்றத்திலும் வழக்கு தொடர்ந்துள்ளது, இது சட்ட விரோதமாகத் தங்களது நிதியை முடக்கிய மத்திய அரசுக்கு எதிராக ஒரு சட்டப்பூர்வப் போராட்டமாகும். இந்த வழக்கின் முடிவு — அனைத்து மாநிலங்களுக்கும் எதிர்காலத்தில் ஏற்படக்கூடிய அரசியல் தண்டனை ரீதியான நிதி தடை கலாசாரத்துக்கு முற்றுப்புள்ளியாக அமையக்கூடும்.
மொத்தத்தில், மத்திய அரசின் நடத்தை RTE சட்டத்தின் எதிர்மறை நடைமுறையாகவே உள்ளது. அது கல்வி உரிமையை ஒரு அரசியல் பேணப்படாத காகிதமாக மாற்ற முயல்கிறது. ஆனால் சென்னை உயர்நீதிமன்றம் எடுத்துள்ள நிலை, இந்த சட்டப்பூர்வ உரிமைகளை பாதுகாக்கும் விடியலானத் தீர்வாகும்.
