மாநிலக் கல்விக் கொள்கை, 2025: திராவிட இயக்கத்தின் நூற்றாண்டு காலக் கல்விப் புரட்சியின் வெளிப்பாடு!

முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின் தலைமையிலான திமுக அரசின் ஒரு வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க சாதனையாக தமிழ்நாடு மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025 (SEP 2025) நிலைநிறுத்தப்படுகிறது. இது வெறும் ஒரு கொள்கை ஆவணம் அல்ல, மாறாக, தமிழ்நாட்டின் தனித்துவமான கலாச்சாரம், மொழி மற்றும் சமூக நீதிக் கொள்கைகளின் அடிப்படையில், ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் சமமான, தரமான மற்றும் எதிர்காலத்திற்கு ஏற்ற கல்வியை வழங்கும் ஒரு தொலைநோக்குப் பார்வையாகும். இக்கொள்கை, மத்திய அரசின் தேசியக் கல்விக் கொள்கைக்கு (NEP 2020) ஒரு மாற்றாக மட்டுமல்லாமல், திராவிட சித்தாந்தத்தின் கல்விப் பார்வையை முழுமையாகப் பிரதிபலிக்கும் ஒரு பிரகடனமாகவும் விளங்குகிறது.

மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025 என்பது “அனைவருக்கும் கல்வி, அனைவருக்கும் உயர்கல்வி” என்ற திராவிட மாடல் அரசின் அடிப்படைக் கோட்பாட்டின் ஒரு தர்க்கரீதியான நீட்சியாகும். முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின் குறிப்பிடுவது போல, இக்கொள்கை மாணவர்களை மனப்பாடம் செய்பவர்களாக உருவாக்காமல், சிந்தித்து கேள்வி கேட்கும் ஆற்றல் கொண்டவர்களாக மாற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இது பிற்போக்குச் சிந்தனைகளுக்கு இடமளிக்காமல், சமத்துவக் கல்வியையும் பகுத்தறிவுச் சிந்தனையையும் அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்த வகையில், மாநிலக் கல்விக் கொள்கையின் வெளியீடு என்பது ஒரு நிர்வாக நடவடிக்கை மட்டுமல்ல, அது ஒரு ஆழமான அரசியல் பிரகடனமும் கூட. இது திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தின் சமூக நீதி சார்ந்த பரவலாக்கப்பட்ட ஆட்சி முறைக்கும், மத்திய அரசின் மையப்படுத்தப்பட்ட, ஒற்றைத்தன்மை கொண்ட தேசியக் கொள்கைகளுக்கும் இடையிலான சித்தாந்த வேறுபாட்டைத் தெளிவாகப் படம்பிடித்துக் காட்டுகிறது. மாநில உரிமைகளையும், தமிழ்நாட்டின் தனித்துவத்தையும் பாதுகாப்பதில் திமுக அரசின் உறுதியான நிலைப்பாட்டை இது வெளிப்படுத்துகிறது.

தமிழ்நாடு மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025-ஐ முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள, அது எந்தச் சூழலில், எதற்குப் பதிலடியாக உருவாக்கப்பட்டது என்பதை அறிவது அவசியம். இது மத்திய அரசின் தேசியக் கல்விக் கொள்கை 2020-க்கு (NEP 2020) எதிராக, திமுக அரசு முன்னெடுத்த ஒரு சித்தாந்தப் போராட்டத்தின் விளைவாகும். திமுக அரசு, NEP 2020-ஐ “சமூக நீதிக்கு எதிரானது”, “இந்தித் திணிப்பின் பின்கதவு முயற்சி”, மற்றும் “பிற்போக்குத்தனமானது” என்று கடுமையாக விமர்சித்து நிராகரித்தது. இந்த எதிர்ப்புக்குப் பல முக்கிய காரணங்கள் உண்டு.

NEP-யின் மும்மொழிக் கொள்கைப் பரிந்துரை, தமிழ்நாட்டின் மீது இந்தியைத் திணிக்கும் ஒரு மறைமுக முயற்சி என்று பார்க்கப்பட்டது. 1960-களில் நடந்த இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களின் விளைவாக, பேரறிஞர் அண்ணாவால் உருவாக்கப்பட்ட இருமொழிக் கொள்கையில் (தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலம்) தமிழ்நாடு உறுதியாக உள்ளது. NEP-யின் மும்மொழிக் கொள்கை, இந்த வரலாற்று நிலைப்பாட்டைச் சிதைத்துவிடும் என்ற அச்சம் பரவலாக இருந்தது. NEP பரிந்துரைக்கும் 3, 5, மற்றும் 8 ஆம் வகுப்புகளுக்கான பொதுத் தேர்வுகள், இளம் வயதிலேயே மாணவர்களிடையே தேர்வு பயத்தையும், மன அழுத்தத்தையும் உருவாக்கும் என்று தமிழக அரசு கருதியது. இது கிராமப்புற மற்றும் ஒடுக்கப்பட்ட சமூகங்களைச் சேர்ந்த மாணவர்களின் இடைநிற்றல் விகிதத்தை அதிகரிக்கும் என்றும், நீட் தேர்வு போன்று, இதுவும் பயிற்சி மையங்களின் வணிகமயமாக்கலுக்கு வழிவகுக்கும் என்றும் வாதிட்டது. மேலும், இளங்கலைப் படிப்புகளுக்கான பொது நுழைவுத் தேர்வு (CUET) போன்ற பரிந்துரைகள், மாநிலப் பாடத்திட்டத்தில் படிக்கும் மாணவர்களைப் பாதிக்கும் என்றும், சமூக நீதிக் கொள்கைக்கு எதிராக அமையும் என்றும் அரசு உறுதியாக நம்பியது. கல்வி என்பது இந்திய அரசியலமைப்பின் பொதுப் பட்டியலில் (Concurrent List) உள்ளது. அதாவது, கல்வி தொடர்பான சட்டங்களை இயற்ற மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு அதிகாரம் உண்டு. ஆனால், NEP 2020-ஐ மத்திய அரசு அனைத்து மாநிலங்கள் மீதும் திணிப்பது, கூட்டாட்சித் தத்துவத்தின் மீதான தாக்குதலாகவும், மாநிலங்களின் உரிமைகளைப் பறிக்கும் முயற்சியாகவும் திமுக அரசு கருதியது.

இந்த சித்தாந்தப் போராட்டத்தின் உச்சகட்டமாக, NEP-ஐ ஏற்க மறுத்த காரணத்தால், மத்திய அரசு சமக்ர சிக்ஷா திட்டத்தின் கீழ் தமிழ்நாட்டிற்கு வழங்க வேண்டிய சுமார் ₹2,200 கோடி நிதியை நிறுத்தி வைத்தது. இது ஒரு நிதி ரீதியான மிரட்டல் (financial blackmail) என்றும், மாநிலத்தின் தன்னாட்சி உரிமையை நசுக்கும் செயல் என்றும் முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின் கடுமையாகக் கண்டித்தார். மத்திய அரசின் இந்த நிதி நிறுத்தம், ஒரு கொள்கை ரீதியான கருத்து வேறுபாட்டை, மாநிலத்தின் உரிமைகள் மற்றும் வளங்கள் மீதான நேரடித் தாக்குதலாக மாற்றியது. இதற்குப் பதிலடியாக, திமுக அரசு தனது உரிமைகளை நிலைநாட்டவும், மத்திய அரசின் செயலை அரசியலமைப்புக்கு விரோதமானது என அறிவிக்கக் கோரியும் உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடுத்தது. இந்த சட்டப் போராட்டம், இப்பிரச்சனையை வெறும் நிதிப் பிரச்சினையாகப் பார்க்காமல், மாநில சுயாட்சி மற்றும் கூட்டாட்சித் தத்துவத்தைப் பாதுகாக்கும் ஒரு முக்கிய நடவடிக்கையாக அமைந்தது. இது, திமுக அரசு தனது கொள்கைகளில் எவ்வளவு உறுதியாக இருக்கிறது என்பதையும், மாநில உரிமைகளுக்காக எந்த எல்லை வரை சென்று போராடும் என்பதையும் பறைசாற்றியது.

தமிழ்நாடு மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025 என்பது திடீரென உருவாக்கப்பட்ட ஒரு தற்காலிக ஆவணம் அல்ல. இது, ஒரு நூற்றாண்டு காலமாக திராவிட இயக்கம் முன்னெடுத்து வரும் சமூக நீதி மற்றும் கல்விப் புரட்சியின் ஒரு வரலாற்றுத் தொடர்ச்சியாகும். கல்வியை சமூக விடுதலைக்கான மிக முக்கியக் கருவியாக திராவிட இயக்கம் கருதியது. 1953-ஆம் ஆண்டு, அன்றைய முதலமைச்சர் ராஜாஜி, “மாற்றியமைக்கப்பட்ட தொடக்கக் கல்வித் திட்டம்” என்ற பெயரில் ஒரு திட்டத்தைக் கொண்டு வந்தார். மாணவர்கள் பாதி நாள் பள்ளியிலும், மீதி நேரம் தங்களது பெற்றோரின் குலத் தொழிலைக் கற்க வேண்டும் என்பதே அதன் சாராம்சம். இது சாதிய அடிப்படையிலான தொழில்களை மீண்டும் திணித்து, வர்ணாசிரம தர்மத்தை நிலைநிறுத்தும் ஒரு சதி என்று கடுமையாக விமர்சிக்கப்பட்டது. இதற்கு “குலக் கல்வித் திட்டம்” எனப் பெயரிட்டு, தந்தை பெரியார், பேரறிஞர் அண்ணா மற்றும் திராவிட இயக்கம் மாபெரும் போராட்டங்களை முன்னெடுத்தன. இந்தப் போராட்டங்களின் விளைவாக, அத்திட்டம் கைவிடப்பட்டது. இது திராவிட இயக்கத்தின் முதல் மாபெரும் சித்தாந்த வெற்றியாகக் கருதப்படுகிறது. NEP-2020 இல் உள்ள சில அம்சங்களை, குறிப்பாக 6 ஆம் வகுப்பு முதல் தொழிற்கல்வி என்பதை, குலக் கல்வித் திட்டத்தின் நவீன வடிவமாக திமுக அரசு பார்ப்பதற்கும் இந்த வரலாற்றுப் பின்னணியே காரணம். இந்தித் திணிப்புக்கு எதிரான போராட்டங்கள் தீவிரமடைந்த சூழலில், 1968-ல் முதலமைச்சராக இருந்த பேரறிஞர் அண்ணா, வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க ஒரு தீர்மானத்தை சட்டமன்றத்தில் நிறைவேற்றினார். அதன்படி, மும்மொழிக் கொள்கை தமிழ்நாட்டில் இருந்து முற்றிலுமாக அகற்றப்பட்டு, தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலம் என்ற இருமொழிக் கொள்கை சட்டமாக்கப்பட்டது. தமிழ், நமது தாய்மொழி மற்றும் அடையாளம்; ஆங்கிலம், உலகத்துடனான தொடர்பு மொழி. இந்த இரண்டு மொழிகளே தமிழர்களுக்குப் போதுமானது, இந்தி தேவையற்றது என்ற அண்ணாவின் தொலைநோக்குப் பார்வை, இன்றுவரை தமிழ்நாட்டின் கல்விக் கொள்கையின் அடித்தளமாக விளங்குகிறது. மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025, இந்த அடித்தளத்தை மேலும் வலுப்படுத்துகிறது.

திராவிட இயக்கத்தின் கல்விப் புரட்சியை அடுத்த கட்டத்திற்கு எடுத்துச் சென்ற பெருமை முத்தமிழறிஞர் கலைஞரையே சாரும். அவரது ஆட்சிக் காலங்களில் கல்வித் துறையில் எண்ணற்ற சீர்திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. மெட்ரிகுலேஷன், ஆங்கிலோ-இந்தியன், மாநிலப் பாடத்திட்டம் எனப் பலதரப்பட்ட கல்வி முறைகளால் மாணவர்களிடையே நிலவிய ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் களைய, “சமச்சீர்க் கல்வி” என்ற புரட்சிகரமான திட்டத்தை கலைஞர் அரசு கொண்டு வந்தது. அனைத்து மாணவர்களும் ஒரே தரமான கல்வியைப் பெற வேண்டும் என்பதே இதன் நோக்கம். அதிமுக அரசு இத்திட்டத்தை முடக்க முயன்றபோது, உச்ச நீதிமன்றம் வரை சென்று சட்டப் போராட்டம் நடத்தி, சமச்சீர்க் கல்வியை திமுக அரசு நிலைநாட்டியது; உயர்கல்வி என்பது நகர்ப்புற மேட்டுக்குடி மக்களுக்கு மட்டுமே என்ற நிலையை மாற்றி, கிராமப்புற ஏழை எளிய மாணவர்களும் பயன்பெறும் வகையில், மாநிலம் முழுவதும் புதிய கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரிகள், பொறியியல் கல்லூரிகள், மருத்துவக் கல்லூரிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்களைத் தொடங்கி, உயர்கல்வியில் ஒரு மறுமலர்ச்சியை ஏற்படுத்தினார்; முதல் தலைமுறை பட்டதாரிகளுக்கு கல்விக் கட்டணச் சலுகை, மாணவர்களுக்கு இலவச பஸ் பாஸ், பொறியியல் படிப்புகளுக்கான நுழைவுத் தேர்வுகளை ரத்து செய்தது போன்ற திட்டங்கள், சமூகத்தின் விளிம்புநிலை மாணவர்கள் உயர்கல்வி பெறுவதை உறுதி செய்தன; பள்ளிகளில் தமிழ் கட்டாயப் பாடமாக்கப்பட்டது, தமிழ் வழியில் படித்தவர்களுக்கு அரசு வேலைவாய்ப்பில் முன்னுரிமை அளிக்கப்பட்டது, மற்றும் செம்மொழித் தகுதியைத் தமிழுக்குப் பெற்றுத் தந்தது என தமிழ் மொழி வளர்ச்சிக்கு அவர் ஆற்றிய பணிகள் அளப்பரியவை.

“இனமான பேராசிரியர்” என்று அன்புடன் அழைக்கப்படும் க. அன்பழகன், கல்வி அமைச்சராக இருந்தபோது, கலைஞரின் திட்டங்களைச் செம்மையாகச் செயல்படுத்தினார். மாணவர்களுக்கு இலவச சீருடைகள், கல்வி உதவித்தொகை போன்ற திட்டங்களை விரிவுபடுத்தி, கல்வி அனைவருக்கும் எளிதில் கிடைப்பதை உறுதி செய்தார். அவரது நூற்றாண்டைக் கொண்டாடும் வகையில், தற்போதைய திமுக அரசு, பள்ளிகளின் உள்கட்டமைப்பை மேம்படுத்த “பேராசிரியர் அன்பழகன் பள்ளி மேம்பாட்டுத் திட்டம்” என்ற மாபெரும் திட்டத்தைச் செயல்படுத்தி வருகிறது.

இவ்வாறு, மாநிலக் கல்விக் கொள்கை 2025 என்பது, குலக் கல்விக்கு எதிரான போராட்டத்தில் தொடங்கி, இருமொழிக் கொள்கை, சமச்சீர்க் கல்வி எனத் தொடர்ந்து வரும் ஒரு நீண்ட சித்தாந்தப் பயணத்தின் வெளிப்பாடாகும். இது திராவிட இயக்கத்தின் நூற்றாண்டு காலக் கனவை நனவாக்கும் ஒரு முக்கியப் படியாகும்.