டிரம்ப் வரிகளின் இறுதி எச்சரிக்கை: இந்தியாவின் மூலோபாய ஒற்றுமைக்கான தருணம் !

அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப் வர்த்தகப் பதட்டங்களை மேலும் அதிகரித்தார். இந்திய சந்தை அணுகல் வரம்புகள், ரஷ்யாவுடனான இந்தியாவின் தொடர்ச்சியான வர்த்தகப் பரிவர்த்தனைகள் மற்றும் தாங்க முடியாத அமெரிக்கா-இந்தியா வர்த்தகப் பற்றாக்குறை ஆகியவற்றை மேற்கோள்காட்டி, ஆகஸ்ட் 1 முதல் அனைத்து இந்திய இறக்குமதிகள் மீதும் 20-25% வரி விதிக்கப்படும் என அச்சுறுத்தினார். இது பொருளாதார ரீதியாக முன்வைக்கப்பட்டாலும், இதன் நேரம் மற்றும் அதனுடன் வந்த சொற்பொழிவுகள், ஒரு கணக்கிடப்பட்ட இராஜதந்திரக் கண்டனத்தைக் குறிக்கின்றன – குறிப்பாக மே 2025 இந்தியா-பாகிஸ்தான் போர் நிறுத்தத்தில் அமெரிக்காவின் மத்தியஸ்தக் கூற்றுகளை இந்தியா அப்பட்டமாக நிராகரித்ததைத் தொடர்ந்து (இந்தியா இராணுவ சேனல்கள் மூலம் இருதரப்பு ரீதியாக மத்தியஸ்தம் செய்யப்பட்டது என்று வலியுறுத்துகிறது).

இந்த வரிகள், இந்தியாவின் முக்கியமான ஏற்றுமதிகளான ஜவுளி, ஆட்டோ உதிரிபாகங்கள், மட்பாண்டங்கள் மற்றும் கடல் உணவுகளை இலக்காகக் கொண்டுள்ளன. ஆனால், அமெரிக்காவுடன் ஒத்துழைக்கும் எலெக்ட்ரானிக்ஸ் உற்பத்தி, இந்தியாவில் அசெம்பிள் செய்யப்படும் ஐபோன்கள் உட்பட, இதில் இருந்து வேண்டுமென்றே விலக்கப்பட்டுள்ளன. இது டிரம்பின் பொருளாதார அழுத்தத்தின் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தன்மையைப் பறைசாற்றுகிறது. போர் நிறுத்தப் பேச்சுவார்த்தைக்கும், வரிகளுக்கும் இடையே ஒரு முறையான தொடர்பு இல்லை என்றாலும், அடிப்படை செய்தி தெளிவாக உள்ளது: வாஷிங்டன், பொருளாதார அழுத்தத்தின் மூலம் இந்தியாவின் மூலோபாயச் சீரமைப்புகளை மாற்றியமைக்க முயல்கிறது.

இருப்பினும், இந்தியாவுக்கு இது புதிதல்ல; அதற்கு முன்னுதாரணமும், அதற்கான தயாரிப்பும் உள்ளது. 1971-ல், அமெரிக்க கடற்படையின் அழுத்த அச்சுறுத்தலின் கீழ், இந்தியா கிழக்குப் பாகிஸ்தானில் ஒரு ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட மற்றும் இராஜதந்திரரீதியாகப் பாதுகாக்கப்பட்ட இராணுவத் தலையீட்டை மேற்கொண்டது. இன்றைய நெருக்கடி வடிவத்தில் வேறுபட்டது, ஆனால் சாராம்சத்தில் ஒத்திருக்கிறது: ஒரு வெளிநாட்டு சக்தி, அழுத்தம், தவறான தகவல் மற்றும் கொள்கைத் தொடர்புகள் மூலம் இந்தியாவின் மூலோபாய முடிவுகளைப் பாதிக்க முயற்சிக்கிறது. அப்போதும், இப்போதும், இந்தியாவின் பதில் உள்நாட்டு ஒற்றுமை, மூலோபாய சுயாட்சி மற்றும் உலகளாவிய கூட்டணிகளை உருவாக்குதல் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில்தான் இருக்க வேண்டும் – அதாவது, அணிசேர்வதோ அல்லது தனிமைப்படுவதோ என்ற தவறான இருமத்தை நிராகரித்தல்.

உலகளாவிய தெற்கு ஒரு மூலோபாயக் களஞ்சியமாக

ஒருதலைப்பட்ச மேற்கத்திய வரிகளுக்கான இந்தியாவின் நீண்டகாலப் பதில், தற்காலிகப் பணிவில் இல்லை, மாறாக BRICS மற்றும் உலகளாவிய தெற்கு நாடுகளுக்குள்ளான அதன் தலைமையின் மூலம் கட்டமைப்பு பல்வகைப்படுத்தலில் உள்ளது. 2025-ல் ரியோ டி ஜெனிரோவில் நடைபெற்ற BRICS உச்சிமாநாடு, எகிப்து, எத்தியோப்பியா, ஈரான், ஐக்கிய அரபு அமீரகம் மற்றும் இந்தோனேசியா ஆகிய நாடுகளை உள்ளடக்கி விரிவுபடுத்தப்பட்டது. இது வளர்ந்து வரும் பொருளாதாரங்களின் ஒரு குழுவாக இருந்து, மேற்கு சார்பற்ற உலகளாவிய நிர்வாகத்திற்கான ஒரு தளமாக மாறுகிறது என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. உலகின் மக்கள் தொகையில் கிட்டத்தட்ட 50% மற்றும் உலகளாவிய GDP-யில் 40% க்கும் அதிகமானவற்றைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் BRICS, இப்போது தெற்கின் அரசியல் மற்றும் பொருளாதார வேகத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.

பிரதமர் மோடியின் 2025 BRICS நிகழ்ச்சி நிரல் – “கூட்டமைப்பு மற்றும் நிலைத்தன்மைக்கான Resilience மற்றும் Innovation ஐ உருவாக்குதல்” – டிஜிட்டல் கூட்டாண்மைகள், தேசிய நாணயங்களில் எல்லை தாண்டிய வர்த்தகம் மற்றும் உலகளாவிய நிதி நிறுவனங்களின் சீர்திருத்தத்தை வலியுறுத்தியது. டாலர் ஆதிக்கம் செலுத்தும் அமைப்புகளுக்கு வெளியே உள்கட்டமைப்பு மற்றும் எரிசக்தி மாற்றங்களுக்கு நிதியளிக்கும் திறன் கொண்ட ஒரு விரிவுபடுத்தப்பட்ட புதிய மேம்பாட்டு வங்கியை (New Development Bank) செயல்படுத்துவதற்கும் இந்தியா தனது பங்காளிகளுடன் இணைந்து செயல்படுகிறது.

இந்த நிறுவன உத்தி, உயர்மட்ட இராஜதந்திரப் பயணங்களின் அலைகளால் வலுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. குரோஷியா, கானா, நமீபியா, அர்ஜென்டினா மற்றும் மாலத்தீவுகளுடனான மோடியின் சமீபத்திய ஈடுபாடுகள், ஆப்பிரிக்கா, லத்தீன் அமெரிக்கா மற்றும் யூரேசியா முழுவதும் வளர்ந்து வரும் பொருளாதாரங்களை ஒரு நெகிழ்வான கூட்டணியாக இணைப்பதற்கான ஒரு முயற்சியைப் பிரதிபலிக்கின்றன. டிரிநிதாத் மற்றும் டொபாகோவுக்கு அவர் சென்றது குறிப்பாக குறிப்பிடத்தக்கது – இராஜதந்திர ரீதியாக மட்டுமல்ல, மக்கள்தொகை ரீதியாகவும்.

டிரிநிதாத், கயானா மற்றும் சுரினாம் ஆகிய நாடுகள் இந்திய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த அரசுத் தலைவர்களையும், இந்தியாவுடன் ஆழமான கலாச்சார மற்றும் பொருளாதார உறவுகளைப் பேணும் குறிப்பிடத்தக்க புலம்பெயர்ந்தவர்களையும் கொண்டுள்ளன. இந்த உறவுகள் ஒரு வளர்ந்து வரும் புலம்பெயர்ந்தோர் இராஜதந்திர உத்தியின் அடிப்படையாக அமைகின்றன – குறிப்பாக கரீபியன் நாடுகளில், இந்திய பாரம்பரியம் உண்மையான அரசியல் மூலதனமாக மாறியுள்ளது. மோடியின் அணுகுமுறை 2024-ல் நடைபெற்ற இந்தியா-CARICOM உச்சிமாநாட்டின் வேகத்தை எதிரொலிக்கிறது, அங்கு இந்தியா பகிரப்பட்ட வளர்ச்சி இலக்குகள், தொழில்நுட்ப ஒத்துழைப்பு மற்றும் காலநிலை மாற்ற மீள்திறன் கூட்டாண்மைகளை வலியுறுத்தியது.

போட்டி நிறைந்த விநியோகச் சங்கிலிகள் மற்றும் பிளவுபட்ட கூட்டணிகள் கொண்ட உலகின் தற்போதைய சூழலில், இந்த புலம்பெயர்ந்த மற்றும் பலதரப்பு உறவுகள் இந்தியாவுக்கு ஒரு நீடித்த, மக்கள் அடிப்படையிலான வெளியுறவுக் கொள்கை தளத்தை வழங்குகின்றன – இது உலகளாவிய தெற்கின் ஒரு தலைவராக அதன் பங்கை வலுப்படுத்துகிறது மற்றும் பாரம்பரிய வல்லரசு இருமங்களுக்கு அப்பால் அதன் மூலோபாய இடத்தை விரிவுபடுத்துகிறது.

மூலோபாய ஒற்றுமை: 1971-ன் எதிரொலிகள், 2025-ன் கட்டாயங்கள்

1971-ஐப் போலவே, புவிசார் அரசியல் கொந்தளிப்பை இந்தியா வெற்றிகரமாக எதிர்கொள்வதற்கான திறவுகோல், உள்நாட்டு ஒற்றுமை மற்றும் வெளிப்படையான தெளிவு ஆகும். அப்போது, இந்திரா காந்தி, வாஷிங்டன் மற்றும் பெய்ஜிங்கின் அச்சுறுத்தல்கள் இருந்தபோதிலும், இந்தியா நம்பிக்கையுடன் செயல்பட அனுமதிக்கும் ஒரு ஒருங்கிணைந்த அரசியல்-இராணுவ-இராஜதந்திர உத்தியை உறுதிப்படுத்தினார். இன்று, அதேபோன்ற ஒத்திசைவு தேவை – போருக்காக அல்ல, மாறாக பொருளாதார கையாளுதல் மற்றும் இராஜதந்திரத் தவறான பிரதிநிதித்துவத்தை எதிர்ப்பதற்காக.

இந்தியாவின் அரசியல் வர்க்கம் ஒரு ஒருங்கிணைந்த முன்னணியுடன் பதிலளிக்க வேண்டும். டிரம்ப் வரிகள் குறித்த நாடாளுமன்ற விவாதம் பொருளாதாரம் பற்றியது மட்டுமல்ல – இது தேசிய உறுதியின் ஒரு சோதனை. அரசாங்கமும் எதிர்க்கட்சியும் அடிப்படைக் கொள்கைகளில் உடன்பட வேண்டும்: இந்தியாவின் மூலோபாய சுயாட்சியின் மீறல், பல்வகைப்படுத்தப்பட்ட வர்த்தகத்தின் அவசியம் மற்றும் வெளிநாட்டு சக்திகளால் கதை பிடிப்பு நிராகரிப்பு.

சர்வதேச அளவில், மே 2025 போர் நிறுத்தத்தில் அமெரிக்காவின் மத்தியஸ்தம் என்ற கட்டுக்கதை நீடிக்க டெல்லி அனுமதிக்கக்கூடாது. போர் நிறுத்தம் இருதரப்பு மற்றும் திட்டமிட்ட இராணுவம்-இராணுவ hotline அழைப்பின் விளைவாகும். தவறான கதைகள் நீடிப்பதால் இந்தியாவின் நம்பகத்தன்மை பலவீனமடைகிறது மற்றும் ஒத்த கட்டாய முயற்சிகளைத் தூண்டுகிறது. மேலும், மூலோபாய ஒற்றுமைக்கு கடினமான மற்றும் மென்மையான அதிகாரத்தின் இணைப்பு தேவை.

இந்தியா அதன் உற்பத்தி மீள்திறனை வலுப்படுத்த வேண்டும், இரு-பயன்பாட்டு தொழில்நுட்பத்தில் முதலீடு செய்ய வேண்டும், மற்றும் நம்பகமான தடுப்பை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். ஆனால் அதேபோல, உலகளாவிய தெற்கிற்கு ஒரு தார்மீக, வளர்ச்சி மற்றும் நாகரிகத் தலைவராக தனது பங்கை விரிவுபடுத்த வேண்டும். இராணுவத் திறன், பொருளாதார சுதந்திரம் மற்றும் கதை கட்டுப்பாடு ஆகியவற்றின் கலவையே இந்தியாவை பயனுள்ளதாக்கியது, இது 2025-லும் அதே சூத்திரமாக உள்ளது.

பல துருவ வரிசையில் இந்தியாவை மறுசீரமைத்தல்

டிரம்பின் வரி அச்சுறுத்தல் ஒரு ஒற்றை இராஜதந்திர அதிர்ச்சியைப் போலத் தோன்றலாம் – ஆனால் அது உலகளாவிய வரிசையில் ஒரு பெரிய நடுக்கத்தை பிரதிபலிக்கிறது: பரிவர்த்தனை வல்லரசின் நடத்தை திரும்புதல் மற்றும் அரசு நிர்வாகமாகப் பொருளாதாரக் கட்டாயத்தின் எழுச்சி. இந்தியாவுக்கு, மேற்கிலிருந்து அழுத்தம் எதிர்கொள்ளப்படுமா என்பது இனி கேள்வி இல்லை – ஆனால் அந்த அழுத்தத்தை எவ்வாறு தாங்கி, மூலோபாய வாய்ப்பாக மாற்றும் என்பதே கேள்வி.

இந்தியாவின் பதில் வெறும் எதிர்ப்பாக மட்டும் இருக்கக்கூடாது, மாறாக ஒரு மறுசீரமைப்பாக இருக்க வேண்டும். BRICS மூலம், இந்தியா இணையான வர்த்தக மற்றும் நிதி அமைப்புகளை உருவாக்க உதவுகிறது. உலகளாவிய தெற்கு இராஜதந்திரத்தின் மூலம், அது ஒரு மேலாதிக்கமற்ற வளர்ச்சி மாதிரியை வழங்குகிறது. புலம்பெயர்ந்தோர் கூட்டாண்மைகள் மூலம், பாரம்பரிய சக்திகளால் மறுஉருவாக்கம் செய்ய முடியாத எல்லை தாண்டிய அரசியல் மூலதனத்தை உருவாக்குகிறது. மற்றும் உள்நாட்டு அரசியல் ஒருமித்த கருத்தின் மூலம், அழுத்தத்தின் கீழ் நிலைநிறுத்தத் தேவையான உள் ஒழுக்கத்தை உருவாக்குகிறது.

இந்தியாவுக்கு முன் உள்ள சோதனை, டிரம்பின் வரி சூதாட்டத்தை அது தாங்க முடியுமா என்பது அல்ல. உண்மையான சோதனை, அது உராய்வை சக்தியாகவும், ஒருதலைப்பட்சத்தை ஒற்றுமையாகவும் மாற்ற முடியுமா என்பதுதான்.

1971 நமக்கு எதைக் கற்றுக்கொடுத்தது என்றால், இறையாண்மை அமைதியாகவோ அல்லது தனிமையிலோ பாதுகாக்கப்படுவதில்லை – ஆனால் நோக்கத்தின் தெளிவு, கூட்டாண்மைகளின் கூட்டமைப்புகள் மற்றும் மிகவும் முக்கியமான தருணங்களில் சுதந்திரமாகச் செயல்படும் தைரியம் மூலம்தான். மேலும் 2025-ல், அதுவே மிகவும் முக்கியமானது.

அரசியல் செய்திகள்