“பெண்கள் விடுதலை சமூக விடுதலைக்கு வழிவகுக்கும்” என்ற தத்துவத்தை தனது அரசியல் பயணத்தின் அடிப்படையாக கொண்டது திராவிட இயக்கம். தந்தை பெரியார் மூட்டிய சமூகநீதிப் பெருநெருப்பின் தொடர்ச்சியாக, பெண்களை வெறும் குடும்பத்தின் அங்கமாகப் பார்க்காமல், சமூகத்தின் சரிபாதி சக்தியாக அங்கீகரித்து, அவர்களுக்கு அரசியல் அதிகாரத்தில் சமபங்கு வழங்க வேண்டும் என்பதை தி.மு.க தனது முதன்மையான கொள்கையாகக் கொண்டது.
இந்திய அரசியல் வரலாற்றில், உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களுக்கு 33% இட ஒதுக்கீடு என்பது ஒரு புரட்சிகரமான முன்னெடுப்பு. தேசிய அளவில் இதற்கான சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டாலும், அதனைத் தமிழ்நாட்டில் முதன்முதலில் நடைமுறைப்படுத்திக் காட்டி, ஆயிரக்கணக்கான பெண்களை அதிகாரத்தின் மையத்திற்கு அழைத்து வந்த பெருமை கலைஞரையே சாரும். இந்த சட்ட திருத்தம் என்பது பல நூற்றாண்டுகளாக ஆணாதிக்கத்தால் அடக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த பெண்களின் கரங்களில் அதிகாரத்தைக் கொடுத்து, கிராமப்புற ஜனநாயகத்திற்கு புதிய அத்தியாயத்தை வழங்கிய ஒரு சமூகநீதி புரட்சியாகும். .
பெண்களுக்கு அரசியல் அதிகாரத்தில் உரிய பங்கு வழங்கப்பட வேண்டும் என்ற குரல், இந்திய சுதந்திரப் போராட்ட காலத்திலிருந்தே ஒலித்து வந்தது. ஆனால், அது செயல்வடிவம் பெற பல ஆண்டுகள் ஆனது. முன்னாள் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி, 1989 ஆம் ஆண்டு, பஞ்சாயத்து ராஜ் மற்றும் நகர்ப்புற உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களுக்கு மூன்றில் ஒரு பங்கு இட ஒதுக்கீடு வழங்கும் 72 மற்றும் 73-வது அரசியலமைப்புத் திருத்த மசோதாக்களை அறிமுகப்படுத்தினார். இந்த மசோதாக்கள் மக்களவையில் நிறைவேற்றப்பட்டாலும், மாநிலங்களவையில் தோல்வியடைந்தன. இருப்பினும்,1992-93-ஆம் ஆண்டுகளில், பிரதமர் பி.வி. நரசிம்மராவ் அரசு, இந்த மசோதாக்களை மீண்டும் அறிமுகப்படுத்தி, இரு அவைகளிலும் நிறைவேற்றியது. இதன் மூலம், நாடு முழுவதும் உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களுக்கு 33% இட ஒதுக்கீடு என்பது சட்டப்பூர்வமாக்கப்பட்டது. தேசிய அளவில் சட்டம் இயற்றப்பட்டாலும், அதனை நடைமுறைப்படுத்துவதில் மாநில அரசுகளின் பங்கு மிக முக்கியமானது. தமிழ்நாட்டில், 1991-96 காலகட்டத்தில் இருந்த அ.தி.மு.க அரசு, பெண்களுக்கு 33% இட ஒதுக்கீடு வழங்குவதற்கான அமைச்சரவை ஒப்புதலை 1994-ல் வழங்கியது. ஆனால், அந்த ஐந்தாண்டு கால ஆட்சியில் உள்ளாட்சித் தேர்தல்கள் நடத்தப்படவில்லை. இதனால் அ.தி.மு.க ஆட்சியில் இட ஒதுக்கீடு என்பது வெறும் கண்துடைப்புக்காக மட்டுமே இருந்தது. இந்தச் சூழலில்தான், 1996 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற சட்டமன்றத் தேர்தலுக்கான தி.மு.க.வின் தேர்தல் அறிக்கையில் “கழக அரசு அமைந்தவுடன், புதிய சட்டமன்றத்தின் முதல் கூட்டத்தொடரிலேயே உள்ளாட்சி மன்றங்களுக்கான தேர்தல் தேதிகள் அறிவிக்கப்பட்டு, 33% இட ஒதுக்கீடு நிச்சயமாக நடைமுறைப்படுத்தப்படும்” என்று கலைஞர் உறுதியளித்தார்.
சொன்னதைச் செய்வோம், செய்வதை தான் சொல்வோம் என்ற வாசகத்திற்கு ஏற்ப, 1996ல் ஆட்சிப் பொறுப்பேற்ற கலைஞர் அரசு, உடனடியாக உள்ளாட்சித் தேர்தலுக்கான பணிகளைத் தொடங்கியது. அக்டோபர் 1996ல், தமிழ்நாட்டில் நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு உள்ளாட்சித் தேர்தல்கள் நடத்தப்பட்டன. இந்தத் தேர்தலின் மிக முக்கியமான அம்சம், முதன்முறையாக தமிழ்நாட்டில் பெண்களுக்கு 33% இட ஒதுக்கீடு முழுமையாகச் செயல்படுத்தப்பட்டது தான். இந்த வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க தேர்தலில் வெற்றி பெற்று 44,143 பெண்கள் உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பொறுப்பேற்றனர். இது வெறும் எண்ணிக்கை அல்ல, கிராமங்களில் அதுவரை அடுப்பறைகளுக்குள் முடக்கப்பட்டிருந்த பெண்கள், பஞ்சாயத்துத் தலைவர்களாக, நகர் மன்ற உறுப்பினர்களாக, மாநகராட்சி மேயர்களாக அதிகாரத்தின் நாற்காலிகளில் அமர்ந்தனர். குறிப்பாக, திருநெல்வேலி மாநகராட்சி மேயர் பதவி தாழ்த்தப்பட்ட சமூகத்தைச் சேர்ந்த பெண்ணுக்காக ஒதுக்கப்பட்டது சமூகநீதியின் உச்சம். இதன் மூலம், பாலின சமத்துவத்தோடு, சாதிய சமத்துவத்தையும் ஒருங்கே நிலைநாட்டினார் கலைஞர்.
இந்த இட ஒதுக்கீடு வழங்கப்பட்டதன் விளைவாக, தமிழ்நாட்டின் கிராமப்புறங்களில் ஒரு மிகப்பெரிய சமூக மாற்றம் நிகழ்ந்தது. முதன்முறையாக, பெண்கள் தங்கள் கிராமத்தின் வளர்ச்சித் திட்டங்கள் குறித்து முடிவெடுக்கும் அதிகாரத்தைப் பெற்றனர். குடிநீர், சுகாதாரம், சாலை வசதிகள், கல்வி போன்ற அடிப்படைத் தேவைகள் குறித்து அவர்களின் குரல்கள் ஓங்கி ஒலிக்கத் தொடங்கின. உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களின் பங்களிப்பு அதிகரித்ததால், பெண்களின் பிரச்சினைகள் நேரடியாக விவாதிக்கப்பட்டு, அவற்றுக்குத் தீர்வு காணப்பட்டது. இந்த இட ஒதுக்கீடு, ஆயிரக்கணக்கான பெண் தலைவர்களை உருவாக்கியது. அவர்கள் பெற்ற நிர்வாக அனுபவம், அவர்களை எதிர்காலத்தில் மாநில மற்றும் தேசிய அரசியலில் பங்கேற்கத் தகுதி வாய்ந்தவர்களாக மாற்றியது.
ஆரம்பத்தில், இந்த இட ஒதுக்கீடு சில சவால்களை சந்தித்தது. பல இடங்களில், பெண் பிரதிநிதிகளுக்குப் பதிலாக, அவர்களின் கணவர், ஆண் உறவினர்கள் அதிகாரத்தைச் செலுத்தும் “பதிலி அரசியல்” (Proxy representation) தலை தூக்கியது. மேலும், பல பெண் தலைவர்களுக்கு நிர்வாக நடைமுறைகள் மற்றும் திட்டங்கள் குறித்த போதிய அனுபவம் இல்லாத நிலை இருந்தது. இந்தச் சவால்களை உணர்ந்த கலைஞர் அரசு, பெண் பிரதிநிதிகளுக்குத் தேவையான பயிற்சி மற்றும் ஆதரவை வழங்க பல்வேறு நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது. மாநில ஊரக வளர்ச்சி நிறுவனம் (SIRD), வட்டார ஊரக வளர்ச்சி நிறுவனங்கள் (RIRDs) மற்றும் தமிழ்நாடு நகர்ப்புற ஆய்வுகள் நிறுவனம் (TNSI) போன்ற அமைப்புகள் மூலம், பெண் தலைவர்களுக்குத் தொடர்ச்சியான திறன் மேம்பாட்டுப் பயிற்சிகள் வழங்கப்பட்டன. இந்தப் பயிற்சிகள், நகராட்சி சட்டங்கள், நிதி மேலாண்மை, தலைமைப் பண்பு மற்றும் அரசின் நலத்திட்டங்கள் குறித்து அவர்களுக்கு விரிவான புரிதலை ஏற்படுத்தின.
ஆக, கலைஞர் அவர்களால் 1996ல் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் பெண்களுக்கான 33% இட ஒதுக்கீடு, தமிழ்நாட்டின் சமூக மற்றும் அரசியல் தளத்தில் ஒரு நீடித்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இது, பெண்களை அதிகாரத்தின் வாசலுக்கு அழைத்து வந்த ஒரு வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க சாதனையாகும். இந்தத் தொலைநோக்குப் பார்வையின் விளைவாக, இன்று தமிழ்நாடு உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் அதிக பெண் பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட மாநிலங்களில் ஒன்றாகத் திகழ்கிறது. இந்த அடித்தளத்தின் மீதுதான், பிற்காலத்தில் இந்த இட ஒதுக்கீட்டை 50% ஆக உயர்த்தும் சட்டத் திருத்தங்கள் கொண்டுவரப்பட்டன. கலைஞர் அன்று ஏற்றி வைத்த ஓர் சிறிய சுடர், இன்று லட்சக்கணக்கான பெண்களின் வாழ்வில் வெளிச்சத்தைப் பாய்ச்சி, அவர்களைத் தன்னம்பிக்கை கொண்ட தலைவர்களாக உருவாக்கி, ஒரு சமத்துவ சமுதாயத்தை நோக்கிய பயணத்தில் தமிழ்நாட்டை முன்னோக்கி வழி நடத்துகிறது. இதுவே, கலைஞர் ஆட்சியின் உண்மையான வெற்றியாகும்.
- -தோழர் கவின்துரை
